Some wish full thinking
The new amplifier should deliver enough power to produce a realistic sound level while remaining enough headroom for the peaks. I normally listen to music on a neighbor friendly level but there are some exceptions. During these exceptions the same perfect quality should be expected. Due to the efficiency of my speakers I only need about 25 Watt of distortion free power to drive my speakers. I mostly play music at a reasonable level but sometimes the level is turned up to almost concert level. Even at this level I want a distortion free reproduction. Special for who is moor power hungry I made a more powerfull amp that uses 4 KT88 tubes each channel. I experienced that not only the distortion plays a rule in how an amplifier sounds, some other propperties are of the same importance. One of these properties is the frequency dependent phaseshift. Because of this it is very important to create a openloop bandwith that extends the audio range as much as possible. An other aspect is that time delay from input to output will smear the output signal if feedback is used, this becomes worse if the openloop bandwith restricted. So I prefer amplifiers without overall feedback and a wide openloop bandwith. The input capacitance of the output tube is one thing that can reduse bandwith is those tubes are not driven out of a low impedance voltage source. This can be obtained by using a cathode follower or using a mu stage to drive the output tubes. I did choose to use the mu stage because of the lower distortion that can be obtained with this stage compared to a normal gain stage combined with a cathode follower. The ECC99 is used in the phase inverter in a special configuration to deliver the gain needed to drive the output tubes. The linearity of the ECC99, KT88 tubes and the ultra lineair configuration with the finest output transformers combined with a special circuit guaranty very low distortion figures without feedback. I admit that a few transistors are also used but they are used because they outperform tubes in this configuration.

the circuit in more detail
To make things easy I started at the outputstage going backwards to the input. The power I needed was about 25 Watt which is a problem if you are looking for a single ended amplifier. That is why this is a push pull amplifier. I think the KT88 tube is the best one if it comes to distortion at this power level. The negative grid bias we need is partly fixed and partly automatic by using the transistors as a common cathode circuit. This configuration compensates for minor differences in the output tubes and results in a lower distortion compared to fixed bias or a self biasing configuration. An improved symmetry is the result witch will cancel an important part of the distortions that otherwise will be generated due to asymmetry in the output stage. The output transformer used in this amplifier will also guaranty a wide openloop bandwith. So far so good, we have a very lineair output stage with a lot of bandwith. Now we only need a phase inverter with a low output impedance and some gain. Because of the power tubes have to be driven in antiphase a phase inverter is needed. There exists a lot of good pheseinverters but they all have one or more drawbacks. The most common drawback is that the output voltage of both outputs are not equal and have to be corrected resulting in different output impedances. I think this results in a asymmetric behavour of the output stage. To my knowledge only one type of phaseinverter can be made symmetric, the long tailed pair. If this phase inverter is combined with a currentsource a perfect gain symmtry and equal output impedances will result. The resulting output impedance only depends on the anode load of the phase inverter. Voor deze Push-Pull geschakelde eindbuizen komt de fase draaier. De eindbuizen moeten immers in tegenfase worden aangestuurd. Er zijn vele goede fasedraaiers te maken maar velen hebben de eigenschap dat de uitgangen niet in alle opzichten gelijke eigenschappen hebben. Dit word dan als ondergeschikt beschouwd, maar een echte sysmetrie lijkt mij toch z'n voordelen hebben. Dus ook hier heb ik gekozen voor een 'long tailed pair' configuratie. In de conventionele opbouw met een kathode weerstand wordt spannings symetrie slechts verkregen door verschillende waardes te nemen voor de anode weerstanden. Oorzaak is dat de totaal stroom door beide buizen niet konstant is doordat een deel van de ingangs spanning over de gezamelijke cathode weerstand valt en deze stroom dus min of meer afhankelijk is van de ingangs spanning. Eigenlijk niet zo'n perfecte situatie. De oplossing zit in het konstand houden van de totaal stroom. Een oneindig hoge waarde voor de gemeenschappelijke cathode weerstand is theoretisch een goede oplossing met echter wat praktische nadelen. Andre oplosssing is een stroombron in plaats van de cathode weerstand. Dus of een penthode of weer wat 'zwartwerkers' in dienst nemen. De optie met een penthode heeft het nadeel dat hier aardig wat spanning over moet vallen wil het goed werken en dan kom je snel wat volten te kort in je voedingsspanning. Bij 'zwartwerkers' is dit niet het geval en daar komt nog het voordeel bij dat een veel hogere inwendige weerstand haalbaar is en zo het ideaal beter benaderd wordt. De symetrie is hiermee voor elkaar. Alleen de lage uitgangsimpedantie is hiermee nog geen feit, daar moet nog aan gewerkt worden. Het simpelste is natuurlijk on anode weerstanden te nemen met een lage weerstands waarde. Resultaat is dat de versterking dan ook laag is en we de fasedraaier fors moeten aansturen om voldoende uitgangsspanning te krijgen om de KT88's vol uit te kunnen sturen. Dit lijkt mij ook al niet een goed plan. We moeten het dus anders oplossen. Wat mij als eerste te binnen schoot was de zaak opbouwen als mu-stage. Een pracht plan. . . . . helaas moest ik dan per triode nog een extra buis gebruiken. Nog eens 4 triodes of penthodes. De bovenste buis in een mu-stage doet om het maar simpel te zeggen dienst als stroombronn voor de onderste buis en als cathode volger gezien vanuit de uitgang van de mu-stage. Een triode als stroombron is nou niet echt een groot feest dus dat gaat hem niet worden. Een penthode doet het al stukken beter, zeker naarmate de steilheid groter word. Maar ja dubbel penthodes liggen niet voor het oprapen en vier extra buisvoeten raak ik voor mijjn gevoel op het chassis niet meer kwijt. Hier moet toch ook een oplossing voor gevonden kunnen worden. Even een paar stappen terug en de gedachten op zijn beloop laten. Wat we nodig hebben is een stroombron met een hoge Ri voor de beste lineariteit van de schakeling. Tevens moet een lage uiitgangssweerstand aanwezig zijn. En mag het maar een minimum aan buisvoeten nodig hebben. Een buisvoet loze 'penthode' met enorme steilheid van enkele amperes per volt ruikt naar zwarte magie. En die geur is heel reeel terug te vinden in een power MOSFET. En een minimum aan buisvoeten maakt dat ding ook waar. De uitdaging dus maar aangenomen en het zo geprobeerd. Ik wil niet overdrijven maar voor mijn gevoel werkt het perfect, hoge versterking, goede lineariteit en lage uitgangs impedantie. En dat allemaal zonder buisvoet! Uiteindelijk is dat dus ook in de versterker terecht gekomen. Dan hebben we nu de hoofdlijnen van de versterker gehad. Hij bestaat dus uit een fase draaier en een push-pull eindtrap. Een niet genoemd voordeel is dat je de versterker in deze configuratie natuurlijk optimaal kan aaansturen uit een symetrische bron. Simpel een kwestie van de condensator van een van de triodes in de fasedraaier loshalen van de 'ground' en gebruiken als tweede ingang van het gebalanceerde paar. Zelf doe ik dat niet omdat ik geen bron heb met gebalanceerde uitgang, maar vooor de liefhebber is er dus de mogelijkheid.